Πέρυσι, περίπου τέτοιο καιρό μάθαμε για μία ανταλλαγή (σ.σ. exchange), με θέμα το χορό. Ο τίτλος ήταν άκρως δελεαστικός… Let’s dance together II, αλλά και το όνομα της χώρας … Πορτογαλία !
Η παρέα ξεκίνησε με αφετηρία την Αθήνα και με ενδιάμεσο σταθμό το Μιλάνο, φτάσαμε μετά από λίγες ώρες στο αεροδρόμιο της Λισαβώνας!
Εκεί μας περίμεναν οι διοργανωτές της ανταλλαγής και μία μεγάλη έκπληξη. Κάποιοι φίλοι μας από προηγούμενες ανταλλαγές εκπληρώνοντας την κρυφή επιθυμία μας να τους ξαναδούμε, ήταν εκεί και αυτοί δίνωντας μας παραπάνω χαρά.
Μετά τους τυπικούς χαιρετισμούς και την υποδοχή των άλλων αποστολών, αναχωρήσαμε με προορισμό το Σετούμπαλ, μία όμορφη γραφική πόλη λίγα μόλις χιλιόμετρα νότια της πρωτεύουσας.
Μοιραστήκαμε στα δωμάτια και δώσαμε ραντεβού στον κοινόχρηστο χώρο, όπου μας ανακοινώθηκε το πρόγραμμα.
Οι δραστηριότητες διεξάγονταν στο γυμναστήριο της πυροσβεστικής(!) δίπλα στο λιμάνι και στο μέρος που μέναμε. Ο χορός δεν άργησε να ξεκινήσει και οι 5 χώρες που ήταν εκεί δίδασκαν η μία στην άλλη μερικούς χορούς της. Εκτός από 3 χορευτικά νούμερα τα οποία περιελάμβαναν Salsa, Hip-Hop και τη χορογραφία της ταινίας του Grease!! Ο συχνός αυθορμητισμός στους χορούς δεν έλειπε και στα διαλείμματα για φαγητό και για ολιγόλεπτη ξεκούραση η διασκέδαση συνεχιζόταν.
Το γκρούπ της Πορτογαλίας, όντας οικοδεσπότης, μας ξενάγησε στην πόλη του και μας έδειξε ότι μπορεί να μας ενδιαφέρει. Τις επόμενες μέρες ακολούθησαν 2 εκδρομές στη Λισαβώνα και στη Παλμέλα αντίστοιχα. Στην Λισαβώνα είδαμε το μέρος όπου ξεκίνησαν οι μεγάλοι θαλασσοπόροι, το μοναστήρι του Ιερώνυμου, το κάστρο του Μπέλεμ…
Αλλά και μικρές λεπτομέρειες για τη ζωή και τις συνήθειες τους, όπως τα χαρακτηριστικά πλακάκια που διακοσμούσαν τα πάντα και το περίφημο κρασί τους.
Ξεχυθήκαμε στα σοκάκια της Αλφάμα και από το ψηλό της κάστρο βγάλαμε πανοραμικές φωτογραφίες, είδαμε το μεγαλύτερο Χριστουγεννιάτικο δέντρο της Ευρώπης και περπατήσαμε στον μεγάλο πεζόδρομο με τα μαγαζιά και το παλιό ρολόϊ.
Όσον αφορά τώρα τη μικρή γραφική πόλη της Παλμέλα, θα ήταν το μέρος που θα παρουσιάζαμε τους χορούς που μάθαμε όλες αυτές τις μέρες. Μία κωμόπολη με πολλές –μα πάρα πολλές- ανηφόρες και κατηφόρες. Πριν κάνουμε μία τελική πρόβα πήγαμε στο σχολείο της περιοχής και σε ένα δοκιμαστήριο κρασιών.
Είχε μαζευτεί αρκετός κόσμος και μερικοί είχαν λίγο τρακ, που εξαφανίστηκε μόλις άρχισε ο χορός. Είμαστε όλοι πολύ ικανοποιημένοι και σιγά-σιγά αντιλαμβανόμασταν ότι το ταξίδι της επιστροφής δεν απείχε πολύ. Έτσι την επόμενη μέρα αποχαιρετιστήκαμε –ανώδυνα ή επώδυνα- και με γεμάτες τις αποσκευές μας και τις φωτογραφικές μας μηχανές, αλλά κυρίως τις αναμνήσεις και τις εμπειρίες που αποκομίσαμε από το ταξίδι γυρίσαμε πίσω με ένα χαμόγελο και την ελπίδα να ξαναζήσουμε τέτοιες στιγμές.
Υ.Γ : Ένα άρθρο δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αποτυπώσει το τι ζήσαμε αυτές τις 9 μέρες και όσες ιστορίες και να ακούσει δεν πρόκειται να καταλάβει τα συναισθήματα μας. Επίσης οι Πορτογάλοι (πολύ φιλόξενοι) δεν έχουν ξεχάσει ακόμα το EURO του 2004!!
Α.Α
Η παρέα ξεκίνησε με αφετηρία την Αθήνα και με ενδιάμεσο σταθμό το Μιλάνο, φτάσαμε μετά από λίγες ώρες στο αεροδρόμιο της Λισαβώνας!
Εκεί μας περίμεναν οι διοργανωτές της ανταλλαγής και μία μεγάλη έκπληξη. Κάποιοι φίλοι μας από προηγούμενες ανταλλαγές εκπληρώνοντας την κρυφή επιθυμία μας να τους ξαναδούμε, ήταν εκεί και αυτοί δίνωντας μας παραπάνω χαρά.
Μετά τους τυπικούς χαιρετισμούς και την υποδοχή των άλλων αποστολών, αναχωρήσαμε με προορισμό το Σετούμπαλ, μία όμορφη γραφική πόλη λίγα μόλις χιλιόμετρα νότια της πρωτεύουσας.
Μοιραστήκαμε στα δωμάτια και δώσαμε ραντεβού στον κοινόχρηστο χώρο, όπου μας ανακοινώθηκε το πρόγραμμα.
Οι δραστηριότητες διεξάγονταν στο γυμναστήριο της πυροσβεστικής(!) δίπλα στο λιμάνι και στο μέρος που μέναμε. Ο χορός δεν άργησε να ξεκινήσει και οι 5 χώρες που ήταν εκεί δίδασκαν η μία στην άλλη μερικούς χορούς της. Εκτός από 3 χορευτικά νούμερα τα οποία περιελάμβαναν Salsa, Hip-Hop και τη χορογραφία της ταινίας του Grease!! Ο συχνός αυθορμητισμός στους χορούς δεν έλειπε και στα διαλείμματα για φαγητό και για ολιγόλεπτη ξεκούραση η διασκέδαση συνεχιζόταν.
Το γκρούπ της Πορτογαλίας, όντας οικοδεσπότης, μας ξενάγησε στην πόλη του και μας έδειξε ότι μπορεί να μας ενδιαφέρει. Τις επόμενες μέρες ακολούθησαν 2 εκδρομές στη Λισαβώνα και στη Παλμέλα αντίστοιχα. Στην Λισαβώνα είδαμε το μέρος όπου ξεκίνησαν οι μεγάλοι θαλασσοπόροι, το μοναστήρι του Ιερώνυμου, το κάστρο του Μπέλεμ…
Αλλά και μικρές λεπτομέρειες για τη ζωή και τις συνήθειες τους, όπως τα χαρακτηριστικά πλακάκια που διακοσμούσαν τα πάντα και το περίφημο κρασί τους.
Ξεχυθήκαμε στα σοκάκια της Αλφάμα και από το ψηλό της κάστρο βγάλαμε πανοραμικές φωτογραφίες, είδαμε το μεγαλύτερο Χριστουγεννιάτικο δέντρο της Ευρώπης και περπατήσαμε στον μεγάλο πεζόδρομο με τα μαγαζιά και το παλιό ρολόϊ.
Όσον αφορά τώρα τη μικρή γραφική πόλη της Παλμέλα, θα ήταν το μέρος που θα παρουσιάζαμε τους χορούς που μάθαμε όλες αυτές τις μέρες. Μία κωμόπολη με πολλές –μα πάρα πολλές- ανηφόρες και κατηφόρες. Πριν κάνουμε μία τελική πρόβα πήγαμε στο σχολείο της περιοχής και σε ένα δοκιμαστήριο κρασιών.
Είχε μαζευτεί αρκετός κόσμος και μερικοί είχαν λίγο τρακ, που εξαφανίστηκε μόλις άρχισε ο χορός. Είμαστε όλοι πολύ ικανοποιημένοι και σιγά-σιγά αντιλαμβανόμασταν ότι το ταξίδι της επιστροφής δεν απείχε πολύ. Έτσι την επόμενη μέρα αποχαιρετιστήκαμε –ανώδυνα ή επώδυνα- και με γεμάτες τις αποσκευές μας και τις φωτογραφικές μας μηχανές, αλλά κυρίως τις αναμνήσεις και τις εμπειρίες που αποκομίσαμε από το ταξίδι γυρίσαμε πίσω με ένα χαμόγελο και την ελπίδα να ξαναζήσουμε τέτοιες στιγμές.
Υ.Γ : Ένα άρθρο δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αποτυπώσει το τι ζήσαμε αυτές τις 9 μέρες και όσες ιστορίες και να ακούσει δεν πρόκειται να καταλάβει τα συναισθήματα μας. Επίσης οι Πορτογάλοι (πολύ φιλόξενοι) δεν έχουν ξεχάσει ακόμα το EURO του 2004!!
Α.Α
No comments:
Post a Comment